كاپيتان اسبق تيم ملي در گفت‌وگویی از حس و حالش بعد از صعود اين تيم به جام جهاني هم حرف زد.
* از صعود تيم ملي به جام جهاني چه حسي پيدا كرديد؟
(خنده) اين را به شوخي مي‌گويم كه «اين صعود خيلي به ما نچسبيد» ...!
* ... چطور؟
خب ما عادت كرده‌ايم با هول و ولا راهي جام جهاني شويم و چون خيلي راحت به جام جهاني رسيديم براي‌مان جذابيت هميشگي را نداشت. الان هم انگار نه انگار كه راهي جام جهاني شده‌ايم.
* ولي قطعاً حس خوبي داشتيد؟
البته كه داشتيم. نكته قبلي را بابت شوخي گفتم ولي دوشنبه شب همه ما احساس غرور كرديم كه به عنوان دومين تيم راه‌يافته به جام جهاني در دنيا مطرح شديم.
* دليل دستيابي به چنين جايگاهي چه بود؟
مهمترين فاكتور تيم ملي فوتبال ما در بازي با ازبكستان احساسي بازي نكردن تيم ملي بود. ما پس از جام جهاني قبلي تا بازي با ازبكستان، سختي‌هاي زيادي كشيديم. بازيكنان راه طولاني‌‌اي را آمدند و در نهايت هم مزد اين تلاش‌ها را گرفتيم ولي آنچه در تيم ايران بيش از هر چيز به چشم مي‌‌آيد فوتبال منطقي است. اين باعث شد بدون دغدغه، بدون گل خورده و با اقتدار راهي دور نهايي شويم. تمام اين مسائل با تفكرات سرمربي تيم ملي و خواست و انگيزه بازيكنان به دست آمده است.
* شما كه يك بار اين شرايط را تجربه كرده بوديد چه تفاوتي بين دور افتخار خودتان در ملبورن با پرچم مقدس ايران با دور افتخار بچه‌هاي تيم ملي در آزادي ديديد؟
طعم شادي و خوشحالي هميشه و همه جا يكسان است. ما آن زمان با امكانات و شرايط خودمان به جام جهاني رسيديم و امروز اين بچه‌ها با امكانات و سرمربي خوبي كه داشتند به اين مهم دست يافتند. الان تيم ملي در هر پست دو، سه بازيكن تراز اول دارد ولي زمان ما اين‌گونه نبود. در كل همه چيز خوب بود.
* يعني تفاوتي بين تهران و ملبورن نبود؟
من در استاديوم نبودم ولي آن شب در ملبورن حس و حال غير قابل وصفي بود. ايراني‌هاي استراليا خيلي خوشحال بودند و ما مي‌شنيديم در تهران هم مردم بيرون از خانه‌ها شادي مي‌كنند. دوشنبه شب هم در تهران و شهرستان‌ها همه مردم شاد بودند. گفتم كه شادي هميشه يك طعم دارد و فقط ممكن است كم و زياد آن قابل اندازه‌‌گيري باشد كه من تفاوتي بين اين شادي با آن شادي نمي‌بينم. همين كه ملت ايران حس خوبي داشتند عالي بود. اين افتخار قيمت ندارد چون همه ايران برايش زحمت كشيدند.
* پس چرا عده‌اي در اين مدت بر خلاف جريان آب شنا مي‌كردند؟
خيلي‌ها تلاش كردند كار كي‌روش را زير سؤال ببرند و خدشه‌اي در كارش ايجاد كنند. مي‌خواستند او را از ايران دور كنند و هر بار با طرح پيشنهاد فدراسيون آفريقاي جنوبي و تيمي از آمريكاي جنوبي سعي‌شان را هم مي‌كردند ولي از آنجا كه كي‌روش و تيمش يك دست بودند ماحصلش سرخوردگي و شكست خودشان بود.
* فكر مي‌كنيد اين افراد حالا ساكت مي‌شوند؟
قاعدتاً بايد ساكت شوند ولي باز هم مي‌بينيم عده‌اي دائم براي اين تيم توقع ايجاد مي‌كنند؛ اينكه تيم ملي بايد به دور دوم صعود كند. حالا كه مي‌بينند كاري از دست‌شان برنمي‌آيد مي‌خواهند با اين حرف‌ها فشار را روي تيم ملي بالا ببرند، كاري كه اصلاً براي ما نبايد اهميت داشته باشد و مهم خوب عمل كردن در جام جهاني است. اگر فدراسيون طبق نظر كي‌روش بازي‌هاي تداركاتي و اردوهاي خوبي در نظر بگيرد مي‌توانيم به اين مهم هم اميدوار باشيم ولي نرسيدن به دور دوم دليل بر ضعف ما نخواهد بود. ما تازه براي اولين بار توانسته‌ايم دو دوره پي در پي به جام جهاني برسيم.
* قرعه تا چه حد نقش دارد؟
هر 32 تيم راه‌يافته به جام جهاني قطعاً تيم‌هاي خوبي هستند و از اين نظر تفاوتي نمي‌كند. بايد اميدوار باشيم كه برنامه‌هاي كي‌روش درست عمل شوند.
* رامين رضاييان كه هم‌پست خودتان در تيم ملي است را چطور ارزيابي مي‌كنيد؟
با اينكه نيم‌فصل از فوتبال دور بود ولي از آنجايي كه كي‌روش بازي‌‌اش را مي‌پسندد در شرايط خيلي خوبي قرار داشت. مهمترين فاكتور رامين انگيزه‌‌اش است به اضافه اينكه در موقعيتي در تيم ملي بازي مي‌كند كه همه نفرات دور و برش هم با او هماهنگي بالايي دارند. نكته ديگر هم اين است كه او اصلاً بازيكن حاشيه‌داري به نظر نمي‌رسد. نمي‌دانم چرا او را بازيكني پرحاشيه خطاب مي‌كنند.
* با اين حساب فكر مي‌كنيد اگر به استقلال بيايد چون پرسپوليسي بوده برايش مشكل‌ساز نمي‌شود؟
خيلي از بازيكنان بزرگ دنيا در دو تيم رقيب بازي كرده‌اند. در فوتبال حرفه‌اي ديگر اين مسائل مهم نيست. استقلال و پرسوليس جايگاه بالايي در فوتبال دارند. اتفاقاً خيلي خوب مي‌شود كه به استقلال بيايد. دوشنبه شب خيلي متأسف شدم كه تيم ملي بدون بازيكن استقلالي بازي مي‌كرد و جواز جام جهاني را گرفت.
* يعني دوست داريد رضاييان به استقلال بيايد؟
البته كه دوست دارم. او هم پتانسيلش را دارد و هم مي‌تواند به استقلال كمك كند؛ ضمن اينكه با پيوستنش به استقلال باعث مي‌شود دوباره شاهد حضور بازيكنان بزرگ در استقلال باشيم.
