آرش برهانی در گفتگویی عنوان كرد شب بسیار سختی را پشت سر گذاشته است.
همچنین به دفاع از اظهاراتش در برنامه فوتبال برتر پرداخت كه چرا گفته بود
«منصوریان مربی باهوشی است؟»
عجب شبی كارشناس بازی استقلال شدی؟
در واقع شب تلخی بود. امیدوارم دیگر چنین شبی را نبینم. من اعراب كشورمان را خیلی دوست دارم و ارادت ویژه‌ای هم به همه عزیزان هموطنم دارم ولی وقتی بحث به آن سوی آب‌های خلیج همیشه فارس‌مان می‌كشد اصلاً دوست ندارم به آنها ببازیم. حتی مساوی كنیم. البته خودم در یكی، 2 بازی رودرروی نمایندگان‌شان باخته‌ام ولی همواره سعی كردم آبرومندانه بازی را به پایان برسانم. همیشه در این قبیل بازی‌ها 2 برابر دویده‌ام.
فكر می‌كنی دلیل این شكست چه بود؟
قبل از هر چیز یك نفر این سؤال را پاسخ بدهد كه آیا بازی استقلال ملی نبود؟ آیا بازتاب باخت 6 بر یك استقلال از این سر آسیا تا اروپا و آمریكا نرفت؟ اگر این بازی ملی نبود بازی‌های جام جهانی جوانان ملی بود؟ تیمی كه رفت و حذف شد و حتی اگر بالا هم می‌رفت هرگز انعكاس خبری‌‌اش یك‌دهم این شكست خجالت‌آور نبود؟ چرا استقلال نباید در چنین شب مهمی برای حفظ آبروی ایران و باشگاهش از مهره تأثیرگذارش استفاده كند؟ عِرق ملی یعنی این؟ تیمی كه هافبك وسط ندارد باید امید نورافكنی كه در طول نیم‌فصل مؤثرترین نفر در این پست برایش بوده را از دست بدهد؟ نورافكن سرمایه چند ساله استقلال برای چنین شبی بود ولی در یك اقدام غیرحرفه‌ای از محصول باشگاه استفاده نشد كه مجید حسینی جایش بازی كند؟ هنوز این موضوع را درك نكرده‌ام.
خب چرا آن شب در تلویزیون این حرف‌ها را نزدی؟
زدن این حرف‌ها در شبی كه تلخ‌ترین شب برای مردم ایران بود حكم نمك روی زخم پاشیدن را داشت.
عنوان شده بود تو كارشناسی خوبی نكردی چون با كادر فنی استقلال رودربایستی داری؟
من در آن شرایط چه حرفی می‌توانستم بزنم؟ ما در استودیو شوكه بودیم و از طرفی چون 10 سال است با این هواداران زندگی كرده‌ام می‌دانم مردم در چنین شرایطی چه حسی دارند. اگر من هم می‌خواستم داغ این شكست را سنگین‌تر كنم كه نمی‌شد. من مراعات حال مردم را كردم. از طرفی ممكن بود حرفی از سر احساس عنوان می‌شد اما حالا كه مردم آرام‌تر شده‌اند می‌توان منطقی‌تر حرف زد. باخت بدی بود كه در دل تاریخ ثبت شد.
یك جمله جالب آن شبت این بود كه بین 2 نیمه گفتی منصوریان مربی باهوشی است و در نیمه دوم كاری می‌كند كه نتیجه برگردد! روی چه اصلی این حرف را زدی؟
این حرف من به اتفاقات بازی رفت برمی‌گردد. وقتی منصوریان در كنفرانس آخر بازی گفت: «ما مالكیت توپ را به حریف دادیم تا از فضاها استفاده كنیم» من به شخصه سورپرایز شدم! فكر نمی‌كردم كسی در آزادی جلوی 70، 80 هزار تماشاگر بین این همه روش برای بازی، چنین روشی را اتخاذ كند! از طرفی وقتی تیمی نتیجه می‌گیرد نمی‌توان درباره تاكتیك بازی‌‌اش ایرادی گرفت وگرنه دیدیم كه در بازی قبل روی اشتباه مدافع حریف صاحب ضربه پنالتی شدیم. به این دلایل تیم كه به رختكن رفت من قاطعانه فكر كردم علی آقا(منصوریان) حتماً برای برگرداندن بازی، فكر و تاكتیك دیگری رو خواهد كرد تا بازی را برگرداند.
در این یكی، 2 روز چه موضوعی بیشتر از هر چیز ناراحتت كرده است؟
قطعاً بیشتر از باخت استقلال نبوده ولی اینكه این باخت اسباب كری‌خوانی
دوستان پرسپولیسی شده ناراحتم. استقلال در یك بازی بین المللی باخته و باخت
با 6 گل به یك تیم اماراتی نه‌تنها افتخار ندارد بلكه گریه دارد. آنچه
افتخار دارد قهرمانی و جام و ستاره گرفتن است نه كوچك كردن هموطن پیش اعراب
حاشیه خلیج فارس.
