توقف 90 دقیقه‌ای جهان به بهانه یک مسابقه فوتبال

وانانیوز| در هیاهوی کره زمین، وقتی خون و آتش‌گاه به گاه توسط ایستگاه‌های فضایی بر روی گرده زمین رصد می‌شود صحبت از یک مسابقه فوتبال جذاب و تاریخی چیزی شبیه به یک شوخی بی مزه است، به خصوص برای آنها که مدت‌ها است لبخند را فراموش کرده‌اند، فقر، گرسنگی، بیماری‌های عفونی، جنگ، انزوا، محرومیت‌های حقوق بشری، بی خبری و جهل، بی سوادی و بی فرهنگی بسیاری از نقاط زمین را فرا گرفته و باید از نویسنده آس اسپانیا پرسید دقیقا منظورش از یک مبارزه جهانی در قلب نیوکمپ چیست؟ کدام جهان؟

سال‌ها پیش وقتی گاردین به قلم اوون گیبسن در یادداشتی این گونه به استقبال ال کلاسیکودربی رفت: جهان به احترام ال کلاسیکو کلاه از سر بر می دارد، یک کاربر اهل نیجریه در بخش نظرات این مطلب نوشت: هزینه اینترنت مصرفی این چند دقیقه را بعدها به مسئول تنها کافی نت این شهر می پردازم، اما باید می نوشتم تا دنیا بخواند، ما از شدت گرسنگی، فقر و داغ جنگ و جدال و تبعیض نه توان ایستادن داریم و نه برای این مبارزه در قلب نیوکمپ احترامی قایل هستیم.

حامیان مالی این مبارزه بزرگ، روی دوش ما، با نفت و الماس ما رشد کرده‌اند و امروز زمین از تماشای نورپردازی نیوکمپ و ظلمت روستاهای غم‌زده نیجریه، شرمنده است.

اما چه می‌شود کرد، اصلا یک سوال، ال کلاسیکودربی چه ربطی به فقر آفریقا دارد؟ مگر چند بار در سال چنین بازی بزرگی را می‌شود تماشا کرد؟ مگر مسی و رونالدو چند بار در عمر ورزشی خود مقابل یکدیگر قرار می‌گیرند؟ از جهان می‌خواهیم 90 دقیقه ذهن و خیال ما را قلقلک ندهد، این نبرد دیدنی، دیدن دارد. بازی شماره 265 (کل ال کلاسیکودربی‌های تاریخ با در نظر گرفتن بازی‌های دوستانه) و یا 232 (کل بازی‌های تاریخ بدون رقابت‌های دوستانه و خیریه) و یا بازی شماره 173 (کل ال کلاسیکودربی‌های تاریخ لالیگا)
آمار بسیار ضد و نقیض است و در برخی از منابع خبری آمده است: این دو تیم تا کنون 269 بار به مصاف یکدیگر رفته‌اند.

حتی 3 وب سایت خبری مهم و معتبر اسپورت، مارکا و آس اسپانیا نیز آمارهای ضد و نقیضی دارند.

حالا دیگر نه خبری از درگیری‌های لفظی بازماندگان جنگ جهانی دوم با جاسوسان وطن فروش کاتالونیا است، نه کسی از دست ژنرال فرانکوی خونریز و فاشیست دلخور است و نه خبری از گروه‌های زیر زمینی خرابکار علیه دولت مرکزی است، بارسلونا دیگر نماد جبهه مردمی ساراگوسا و کاتالونیا علیه نژادپرستان و فاشیسم بین الملل نیست، رئال مادرید نیز سال‌های سال شاید به اندازه نیم قرن است که یک باشگاه است در شمال پایتخت اسپانیا و تاج روی آرم باشگاهش نیز نماید بی جان و کاملا تزئینی است که در رودربایستی تاریخ، روی سر آرم باشگاه باقی مانده است.

یکی از دلایل اختلاف بین دو تیم رئال مادرید و بارسلونا، مربوط به مناطقی است که هر یک از این دو تیم در آنها واقع شده‌اند؛ این دو منطقه با هم منازعاتی داشته‌اند. رئالی‌ها در منطقه کاستیانا حضور دارند و تیم رقیب در منطقه کاتالونیا. در واقع رقابت این دو تیم فوتبالی، تا حد زیادی از اختلافات سیاسی بین کاستیایی‌ها و اهالی کاتالونیا ناشی می‌شود و نویسنده‌ای آن را جنگ داخلی اسپانیا نام گذاشته‌است. البته امروزه رقابت بین دو تیم عمدتا به بازیهای رو در رو معطوف شده است و کمتر می‌توان از آن دشمنی‌های گذشته سراغی گرفت.

ال کلاسیکودربی تهدید آمیز 1943

پرگل‌ترین ال‌کلاسیکو در تاریخ 13 ژوئن سال 1943 روی داد که در آن دیدار رئال مادرید با نتیجه‌ی 1-11 بارسلونا را شکست داد. البته این دیدار به پیشنهاد رئال مادرید (به علت خبر ارسال پیغام تهدیدآمیز وزیر کشور ژنرال فرانکو به بازیکنان تیم بارسلونا) از آمار و ارقام نتایج تاریخ ال‌کلاسیکو حذف شد و فیفا آن را به رسمیت نمیشناسد.

پس از این دیدار، پرگل‌ترین ال‌کلاسیکو به تاریخ سوم فوریه 1935 برمی‌گردد که در آن دیدار باز هم رئال مادرید با نتیجه‌ 8 بر 2 بارسلونا را در هم کوبید. بهترین برد بارسلونا نیز تفاوت چندانی با این نتیجه نداشت و آبی‌واناری‌ها در تاریخ 23 سپتامبر 1950 با نتیجه‌ 7 بر 2 موفق به شکست قوهای سپید مادرید شدند.

ماجرایی به نام دی استفانو

در ابتدای دهه‌ 50 رقابت بین رئال مادرید و بارسلونا بسیار بیشتر از قبل به چشم می‌خورد. زمانی که آلفردو دی‌استفانو در تیم میلوناریوس بسیار خوش درخشید و توجه هر دو باشگاه بزرگ اسپانیا را به خود جلب کرد. هر دو باشگاه قصد خرید ستاره‌ آرژانتینی آن روز‌های جهان فوتبال را داشتند (دی‌استفانو در سال 1957 تغییر ملیت داد و در 31 بازی با لباس تیم ملی اسپانیا به میدان رفت و طی این مدت 23 گل نیز برای اسپانیا به‌ثمر رساند). پس از کشمکش‌ها و تلاش‌های فراوان، سرانجام دی‌استفانو که گمان می‌رفت به بارسلونا خواهد پیوست؛ تغییر عقیده داد و به رئال مادرید ملحق شد و یکی از عوامل اصلی موفقیت‌های تیمش در آن دوره شد. آلفردو دی‌استفانو در هفتم جولای 2014 در سن 88 سالگی از دنیا رفت.

فراتر از یک باشگاه و درد مشترک مردم

در طول حکومت ریورا و بخصوص ژنرال فرانکو یعنی در بین سال‌های 1939 تا 1975 بیشتر مذاهب و گونه‌های مختلف زبان در اسپانیا تضعیف شدند. به همین دلیل بود که مردم کاتالونیا به تیم‌شان لقب "فراتر از یک باشگاه" دادند. در واقع مردم آن منطقه، تنها راه مقابله با فرانکو و بیان کردن مخالفت‌های خود را، پیوستن به باشگاه بارسلونا می‌دانستند؛ چون ریسک کمتری داشت و از طرفی نیز کاملاً قانونی بود. البته در همان زمان هم، بازیکنانی از هر دو تیم بودند که با حکومت فرانکو دچار مشکل شده بودند. باشگاه رئال مادرید نیز همانند سایر مردم اسپانیا در جهت مبارزه با حکومت فرانکو تلاش‌های بسیاری را در آن دوره‌ی تاریخی صورت داد.

بازی‌های تاریخی و فراموش نشدنی

1974 -1973 ، رئال مادرید صفر – بارسلونا 5

کرایف هلندی، بارسلونا را که 14 سال قهرمان لیگ نشده بود، متحول کرد و آنها را به پیروزی بزرگی در برنابئو برابر رئال رساند. نتیجه‌ای که به عنوان یکی از تحقیرآمیزترین شکست‌های رئال در نظر گرفته می‌شود.

1985-1984 رئال مادرید صفر - بارسلونا 3

بارسلونا در اواسط دهه‌ 80 با ونبلز رنگ و بوی انگلیسی به خود گرفته بود، استیو آرچی بالد اسکاتلندی، گری لینکر و مارک هیوز ولزی، به نیوکمپ آمدند. ارچی بالد که او را با لقب آرچی گل می‌شناختند، بهترین بازیکن این ال کلاسیکو بود. او یک گل زد و دو گل ساخت.

1995-1994 رئال مادرید 5 - بارسلونا صفر

انتقام شیرین از بارسلونا، ایوان زامورانو شیلیایی، در این دیدار سه گل زد. رئال مادرید به لطف این پیروزی بالاتر از دپورتیو قهرمان لیگ شد.

2011-2012 رئال مادرید یک – بارسلونا صفر

دو تیم در فینال کوپا‌دل ری به مصاف هم رفتند و بازی در پایان 90 دقیقه با تساوی بدون گل در جریان و به وقت‌های اضافه کشیده شده بود. در نهایت این شاگردان مورینیو بودند که با گل کریستیانو رونالدو موفق شدند به قهرمانی در کوپا دل ری دست پیدا کنند.

جدال دو تیم رئال مادرید و بارسلونا در نیوکمپ کلید می‌خورد و خلاصه هیجان در اوج است، در این میان مردم چیزی جز زیبایی و جذابیت نمی‌بینند؛ اوج نورپردازی، اوج صدابرداری، اوج گویندگی، همه چیز در اوج است و نیوکمپ هم اتفاقا در اوج. یک دیدار دیدنی و قدیمی که تحت هر شرایطی غیر قابل پیش‌بینی بوده است و بنگاههای خبری را تحت‌الشعاع عظمت خود قرار می دهد.
حداقل 20 سخنرانی در فضای اجتماعی و سیاسی در سطح جهان به خاطر ال‌کلاسیکودربی لغو و به زمان دیگری موکول شده است، کنی سامرت نویسنده کهنه‌کار فرانس 24 در این باره می‌نویسد: «نمی‌شود در شبی که دو تیم رئال مادرید و بارسلونا به جان هم می‌افتند، با یک سخنرانی سیاسی به جان فکر مردم افتاد»
بسیاری بر این باورند که تیم فوتبال بارسلونا در بازی شنبه شب مادرید را تحقیر خواهد کرد، این پیش بینی را حتی می توانید در برخی از وب سایت‌های وابسته به روزنامه های مادریدی نیز مشاهده کنید در هر حال باید صبر کرد تا گذر زمان تکلیف یکی از تاریخی ترین بازی های تاریخ ال کلاسیکودربی را روشن کند.

انتهای پیام/ر