هم قسم شده ایم تا پسر هادی جام قهرمانی را بالای سر ببرد

اظهارات خوردبین را در ادامه بخوانید:

* سال 94 برای شما چطور گذشت؟

- خاطرات تلخ و شیرین زیادی در این سال داشتم. خاطرات شیرینم مربوط به نتایجی است که پرسپولیس گرفت و مردم را خوشحال کرد و خاطرات تلخ هم از دست دادن همایون خان بهزادی و هادی نوروزی بود که قلب همه مردم را شکست. واقعا بهزادی یلی برای خودش بود اما هیچ وقت صدایش از بی مهری ها در نیامد. او بزرگ فوتبال بود که با بی مهری روبرو شد. از طرفی هم من سال ها بود که هادی نوروزی را می شناختم. این بچه با اینکه امسال کاپیتان اول پرسپولیس هم شد اما هیچ وقت ناراحتی و دلخوری برای کسی درست نکرد. حتی زمانی که مصدوم هم بود به تمرین می آمد و می گفت که این کارها را می کنم تا جوان ترها الگو بگیرند. او را خیلی زود از دست دادیم و حیف شد.

* شما به آرزوها و خواسته هایی که در سال ۹۴ داشتید رسیدید؟

- خوشبختانه چیزی از این دنیا نمی خواهم. مهم سلامتی است که خدا را شکر این محبت به من و خانواده ام عطا شده است. در آن مدتی که ۴ سال قبل برای عمل بستری شده بودم فهمیدم که سلامتی چقدر می تواند برای انسان مهم باشد. سلامتی که باشد همه چیز هست اما شما وقتی همه چیز هم داشته باشید اما سلامتی نباشد همه دارایی ها ۲ زار هم نمی ارزد.

* سال ۹۵ را چطور ارزیابی می کنید؟

- اول از همه برای خودم، خانواده ام و مردم ایران سلامتی را خواستارم. از طرفی امیدوارم مشکلات اقتصادی کمتر شود و برای جوان ها کار به وجود بیاید چرا که بیکاری معضل بزرگی است. کار که باشد هم خلاف کمتر می شود و هم اینکه رونق اقتصادی به وجود می آید. در بحث ورزشی هم امیدوارم بتوانیم با پرسپولیس قهرمان لیگ شویم و جام را به هواداران و روح هادی نوروزی تقدیم کنیم. بچه ها همگی هم قسم شده اند تا پسر هادی جام قهرمانی را بالای سر ببرد و امیدوارم که شرمنده هواداران نشویم.

* عید این روزها با گذشته هایی که شما کودک بودید چقدر فرق کرده است؟

- به هر حال شما نمی توانید عید امسال را با عید ۵ سال پیش هم مقایسه کنید چه برسد به گذشته های دور. آن روزها همه چیز فرق داشت. ما همیشه منتظر عید می ماندیم تا هم عیدی بگیریم و هم نو نوار شویم. به عشق عیدی گرفتن خانه بزرگتر ها می رفتیم و محبت دیگری آن زمان بین مردم جریان داشت. الان که همه چیز تلفنی یا تلگرامی شده و دیگر با دادن یک پیام، حتی خانه همدیگر هم نمی روند. باید بگویم که واقعا عیدها در زمانی که ما بچه بودیم حال و هوای دیگری داشت و آن شور و شوقی که ما داشتیم را در بچه های الان نمی بینم. به هر حال شرایط زندگی فرق کرده و شاید در سال های بعد شرایط حتی با الان هم فرق کند.

* چرا در همه این سال ها به جای اینکه سرپرست باشید کار فنی را تجربه نکردید؟

- خب علاقه ای به این که به عنوان مربی وارد کار شوم نداشتم. از طرفی وقتی علی پروین سرمربی بود کسی نمی توانست به هدایت این تیم فکر کند. البته یکی دو بازی آن هم به دلایلی من هدایت پرسپولیس را بر عهده داشتم اما دیگر این کار را نکردم.