بعد از اخبار مربوط به پرداخت ۱۰ سکه طلا به بازیکنان تیم فوتبال قبل از بازی‌های جام جهانی، اهدای ۱۵ هزار دلار برای بُرد برابر ولز و همچنین حواله واردات خودرو خارجی بعد از باخت به آمریکا هجمه سنگینی علیه فوتبالیست‌ها به راه انداخته است. دوگانه فوتبال و سایر ورزش‌ها زمانی شکل گرفت که فوتبال نتوانست در رقابت‌های جامجهانی به نتایج قابل قبولی دست یابد، ولی مسوولان وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال بُرد مقابل ولز را آنقدر ارزشمند تلقی کردند که در اقدامی عجیب به غیر از پاداش دلاری، وعده هدیه‌های غیرنقدی دیگری هم دادند. چرا که فکر می‌کردند تیم ملی توان شکست آمریکا را دارد و برای اولین بار می‌تواند به مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی صعود کند. اما این اتفاق دور از دسترسی که مسوولان وزارت ورزش منتظرش بودند رخ نداد، ولی پاداش‌ها پرداخت شد تا در مقطعی که شکاف بین هواداران فوتبال بیداد میکند این باور به وجود بیاید که خیلی هم به خواسته افکارعمومی توجهی نمی‌شود.
اما فقط مردم نیستند که از تیم ملی دلخوشی ندارند. ورزشکاران دیگر رشته‌ها هم حسابی شاکی شده و به نظر میرسد معتقدند که آن‌ها علیرغم اینکه شایستگی‌های بیشتری نسبت به فوتبالیست‌ها دارند «سوگلی» وزارت ورزش نیستند. سردمداری اعتراضات به فوتبالیست‌ها را در حال حاضر کشتیگیران برعهده گرفتند. در یکی دو روز گذشته چندین کشتی‌گیر سرشناس عضو تیم ملی در مصاحبه‌ها یا استوری‌های اینستاگرامی نسبت به پاداشهای درنظر گرفته شده برای فوتبالیست‌ها اعتراض کرده‌اند. کامران قاسمپور که در مسابقات جهانی، جیدون کاکس امریکایی را شکست داد و طلایی شد در مصاحبه‌ای پاداش ۱۵۰ میلیون تومانی درنظر گرفته شده برای کشتیگیران را در شأن ورزشکاران ندانست و گفت: «واقعیت این است که ورزشکاران هر رشته به اندازه خودشان زحمت می‌کشند؛ حالا چه در فوتبال و چه بقیه رشته‌ها ... مشکل ما این است که مسوولان نگاه یکسانی به ورزشکاران ندارند. انگار ما فرزند ناخوانده این ورزش هستیم. اگر تیم ملی فوتبال در جام جهانی بوده، ما هم چند روز دیگر باید در خاک آمریکا در جامجهانی شرکت کنیم. اما همان مسوولانی که به فوتبالیست‌ها حواله خودرو داده‌اند، اگر کشتیگیران در جامجهانی قهرمان هم شوند، چنین پاداشی به آن‌ها می‌دهند؟» امیرمحمد یزدانی دیگر کشتی‌گیر تیم ملی هم گفت: «نتایج تاریخی برای کشتیگیران است و پولش برای برخی رشته‌ها. تیم ملی فوتبال در بین آسیایی‌ها بدترین عملکرد را در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر داشت و از گروه خودش صعود نکرد. آن‌ها فقط یک برد داشتند و با دو باخت کارشان تمام شد، اما کشتی همیشه مدال‌آور بوده و از این لحاظ ورزش اول کشور است. این همه بی‌توجهی و تبعیض اصلا عادلانه نیست.» محمدعلی گرایی کاپیتان تیم ملی کشتی فرنگی هم در استوری اینستاگرامش نوشت: «از دو سال پیش تا حالا جوایز کشتیگیران رو ندادین مگه بیشتر افتخارات ورزشی‌تون مربوط به کشتی نیست؟ پس چرا گل ریزون‌تون برای فوتباله؟» امیرحسین زارع کشتی‌گیر تیم ملی و دارنده دو مدال طلا و برنز جهانی و یک برنز المپیک هم گفت که یک تیم جوان قرار است به جامجهانی آمریکا برود. این یک مسابقه مهم برای تیم ماست، اما وقتی با بچه‌های تیم صحبت می‌کنم بابت عدم حمایت از تیم ناراحتند و در عین حال نیز اخبار حکایت از آن دارد که تیم فوتبال بلافاصله بعد از یک بردی که به دست آورد، جایزه‌اش را دریافت کرد و پیش از اعزام به جامجهانی هم مورد حمایت مسئولین قرار گرفت. هنوز جوایز مسابقات جهانی ۲۰۲۱ ما پرداخت نشده، در این اوضاع چطور تیم ملی فوتبال بعد از یک برد و دو باخت همان لحظه پاداشش را می‌گیرد این واقعا جای تامل دارد.» امیرحسین زارع همانطور که وحید امیری در دیدار با رییس جمهور خواهان حمایت‌های مادی و معنوی بیشتر از تیم ملی بود، گفت که ما انتظاری از وزیر نداریم، تکلیف معلوم است، انتظار ما از دولتمردان است که باید نگاه‌شان به رشته مدال‌آور و موفقی، چون کشتی، نگاه متفاوتی باشد. توقع ما از دولت این است که شان و جایگاه کشتی را حفظ کند.»، اما سایت خبر ورزشی در گزارش کوتاهی درباره دریافتی کشتیگیران نوشت: «حسن یزدانی، کامران قاسمپور و امیرحسین زارع که سال گذشته در مسابقات جهانی کشتی آزاد مدال طلا کسب کردند،۱۴۰۰ یورو (حدود ۵۵ میلیون تومان) از فدراسیون کشتی پاداش گرفتند. پاداش علیرضا سرلک، امیرمحمد یزدانی و محمد نخودی نیز که به مدال نقره جهان رسیدند نیز ۱۱۰۰ یورو و مجتبی گلیج برنده مدال برنز هم ۹۰۰ یورو پاداش گرفتند. همچنین تیم ملی کشتی فرنگی ایران هم که با هدایت حسن رنگرز قهرمان رقابت‌های جهانی ۲۰۲۲ شد از اتحادیه جهانی کشتی مبلغ ۷۰هزار فرانک سوییس که تقریبا معادل ۲میلیارد و ۵۰۰میلیون تومان است را به عنوان جایزه تیم نخست دریافت کرده و بنا به گفته دبیر رئیس فدراسیون کشتی، این پاداش بین اعضای تیم ملی کشتی فرنگی تقسیم شد.»
سهم فوتبالیست‌ها از جامجهانی چقدر بود؟
اقتصاد آنلاین در گزارشی به میزان دریافتی بازیکنان حاضر در جام جهانی پرداخته و نوشت: «طبق قانون فیفا ۳۰ درصد جوایز تیم‌ها به بازیکنان میرسد. بدین ترتیب از جایزه ۴۲ میلیون دلاری قهرمان مبلغ ۱۲.۶ میلیون دلار به بازیکنان میرسد یعنی هر بازیکن تیم قهرمان مبلغ ۵۴۷ هزار دلار پاداش دریافت میکند. طبق اعلام نشریه «الرایه» قطر در گزارشی اعلام کرد که این دوره بازی‌های جامجهانی گرانترین دوره‌ای است که این مسابقات برگزار می‌شود و بر همین اساس تیم‌هایی که در دور اول از رقابت‌های جام جهانی ۲۰۲۲ خداحافظی می‌کنند مبلغ ۹ میلیون دلار پاداش دریافت می‌کنند. ۳۰ درصد از این پاداش یعنی ۲.۷ میلیون دلار به بازیکنان تیم میرسد و هر بازیکن ۱۱۷ هزار دلار به‌دست می‌آورد.»
دعوا سر جایزه است یا رانت دولتی؟
اینکه چرا این بار صدای اعتراض ورزشکاران دیگر رشته‌ها برای دریافت جایزه بلند شده را باید از یک منظر دیگر هم بررسی کرد. آیا ورزشکاران غیرفوتبالی به مبلغ جایزه‌ها نقد دارند یا به رانت دریافتی فوتبالیست‌ها؟ اگر اعتراضشان به نابرابری پاداش‌هاست بحث دیگری است، ولی اگر غیرفوتبالی‌ها به دنبال استفاده از رانت‌های دولتی هستند بدعت اشتباهی است که دولتمردان در فوتبال اجرا کرده و با تصمیمی عجولانه باید پاسخگویی دیگران هم باشند. اینکه کشتی‌گیر تیم ملی می‌گوید ما از وزیر انتظار نداریم بلکه دولت که است که باید ما را حمایت کند در لفافه می‌گوید از آن «حاتم بخشی‌هایی که به فوتبال می‌شود ما را هم بی‌نصیب نگذارید. البته قبل از این دوره هم فوتبالیست‌ها حواله خودرو در جامجهانی ۲۰۱۴ گرفته بودند. ولی تفاوت زمانی این دو دوره از زمین تا آسمان است. رویه اشتباه وزارت ورزش در پرداخت حواله واردات خودروی خارجی، هم برای مردمی که از عملکرد آن‌ها رضایت نداشتند را آتشی کرد هم صدای دیگر ورزشکاران را در آورد که چرا به ما از این امتیاز‌های طلایی نمی‌دهید. آیا رفتار وزارت ورزش در قبال اهدای حواله واردات خودروی خارجی به فوتبالیست‌ها آن هم در زمانی که وضعیت معیشتی مردم اسفناک است، دهن کجی به اعتراض علاقمندان فوتبال نبود که از عملکرد شاگردان کی‌روش ناراضی بودند؟ آیا وزارت ورزش و دولتمردان از این پس باید هوای دیگر ورزشکاران را هم داشته باشند و برای پاسخگویی به اعتراضات آن‌ها هم از چنین بذل و بخشش‌هایی استفاده کنند؟ اگر گله‌مندی غیرفوتبالی‌ها به خاطر استفاده از رانت دولتی است که وای به حال ورزشی که ورزشکارانش انگیزهاش را از وعده‌های دولتی تغذیه میکند نه اهداف فردی و جمعی. دو اشتباه پشت سر هم وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال آوردن کی‌روش و دادن پاداشهای هنگفت – به غیر از برافروختن جرقه دو دستگی بین فوتبال/غیرفوتبال، بیانگر یک نکته اساسی دیگر هم بود که همه موفقیت‌های وزارت ورزش در پیروزی‌های فوتبال خلاصه شده و فوتبال است که کارنامه سیاست‌گذاران ورزش را خوب یا بد تفسیر میکند. جالب اینجاست که بازیکنان تیم ملی که این روز‌ها «ناز» شان خریدار دارد، اعلام کرده‌اند که این حواله را نمی‌خواهیم و ارزانی خودمان چرا که دردسر‌های زیادی دارد.
