تصمیم‌ساز اصلی پرسپولیس کیست؟

وانانیوز| پرسپولیس که روز گذشته در قرعه‌کشی مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ فوتبال قهرمانان آسیا موظف به رویارویی با الاهلی عربستان شد نام 5 نفر را در لیست مازاد خود گذاشته و برای فصل بعد به آنها اعلام بی‌نیازی کرده است. آنها محمدامین آرام‌طبع، شهاب کرمی، سامان نریمان جهان، رضا کرملاچعب و حامد آقایی هستند. از این جمع 3 نفر کسانی هستند که در نیم فصل جذب سرخ‌ها شدند و در نتیجه باید پرسید چطور آنها نفراتی را که به انتخاب و سلیقه و براساس باورهای خود برای حل مشکلاتشان الزامی داشته بودند، به فاصله 5 ماه غیر مفید تشخیص داده و لب تیغ قرار داده‌اند. اگر آنها آن قدر خوب بودند که باید در نیم فصل یعنی حساس‌ترین مقطع ترمیمی فصل استخدام می‌شدند، به چه سبب اینک مازاد و فاقد ارزش فنی لازم توصیف می‌شوند و اگر صفات فوق را نداشتند، چرا از ابتدا جذب شدند؟ آیا آنها را مدیریت باشگاه بدون رضایت و اطلاع برانکو ایوانکوویچ استخدام کرده و یا سرمربی کروات پرسپولیس انگشت روی نام آنها گذاشته و اگر برانکو اصلا از ماجرا باخبر نبوده و فقط پس از استخدام شدن کرمی، نریمان جهان و کرملاچعب از این قضیه باخبر شده، او چطور مربی است که در حضورش سایر مدیران باشگاه هر چه می‌خواهند، می‌خرند و هر چه نمی‌خواهند می‌فروشند؟

زخم از درون
برانکو در مصاحبه‌ای تازه متذکر شده که در فصل اخیر عده‌ای از درون باشگاه قصد قرار دادن بازیکنان تیم در مقابل وی را داشته‌اند. نمی‌‌دانیم ارتباط سوالاتی که طرح کردیم با مساله مورد اشاره برانکو چیست اما این را می‌دانیم که وقتی شما 60 تا 80 درصد نیروهای استخدام شده توسط خودتان در نیم فصل را در پایان فصل جواب می‌کنید به این معنا است که یا خریدهای آن هنگام‌تان «کشک» بوده و یا اگر دلیل عقلایی داشته و آن عقل و منطق را سران پرسپولیس فقط برای گزینش‌های خود قایل‌اند افکار برانکو آنقدرها هم که آنها می‌گویند برایشان مهم نیست.

ادعایی خلاف واقع
در حالی که بارها از زبان سرخ‌ها شنیده‌ایم که فقط بر اساس توصیه‌های ایوانکوویچ خرید می‌کنند و برانکو نیز به کرات مدعی شده که خریدهای باشگاه با اطلاع و تایید اوست، رو کردن سریع سه خرید نیم فصل یعنی دوستان حقیقت را نمی‌گویند و واقعیت امر چیز دیگری است. حتی اگر خرید نفرات فوق توسط مدیران باشگاه با حسن‌نیت صورت پذیرفته باشد، این نیز اصل زیر پا نهاده شدن خواسته‌های کادر فنی پرسپولیس را پنهان نگه نمی‌دارد و اگر هر دو گروه با هم به نتیجه فوق رسیده‌اند و دسته جمعی خرید کرده و دسته جمعی هم فروخته‌اند باید گفت دست‌تان درد نکند، با این خریدهای ماندگار و مستدل و بسیار مثمرثمر!

خوب‌هایش را هم می‌گوییم
البته پرسپولیس چند خرید و جذب فوق خوب هم در تابستان سال پیش داشت که محسن ربیع‌خواه در سمت چپ دفاع و صادق محرمی در سمت راست آن سرآمد آنها بودند و این در صورتی است که حسین ماهینی و سیدجلال حسینی را که از قبل هم پرسپولیسی بودند و علیرضا بیرانوند را چون ملی‌پوش است، از سایر جذب‌شده‌های پرسپولیس سوا کنیم و بیشتر به دنبال تازه‌واردان شگفتی‌ساز باشیم. در بین نیم فصلی‌ها نیز حرف اول را سروش رفیعی زد که همگان از همان آغاز می‌دانستند یک بازیکن شاخص بین‌المللی است.

کجاست فکر واحد؟
با این حال برای پرسپولیس این یک نمونه بسیار بد است که سه بازیکن جوان جذب شده در دی 1395 را در خرداد 1396 جواب می‌کند و می‌گوید نیازی به شما نداریم. آیا نیاز اول پرسپولیس در این زمینه تعقل بیشتر و داشتن وحدت رویه و یک فکر واحد برای خریدها و جذب‌ها و عزل‌ها نیست زیرا در غیر این صورت باید به صراحت و بدون تعارف پرسید سیاستگذار اصلی فعلی در جمع قرمزها کیست و آیا برانکو فقط ادای چنین آدمی را در نمی‌آورد؟