شهريار در حال حاضر پرونده دعوايي را پيگيري مي‌كند كه گفته مي‌شود چيزي
حدود سه‌ونيم ميليارد تومان ارزش دارد. كل اين دعوا از زماني شروع شد كه
دايي را در ميانه‌هاي ليگ چهاردهم از پرسپوليس كنار گذاشتند و او علاوه بر
عدم دريافت مطالبات مربوط به سال سوم قراردادش، با مشكلات مالياتي هم مواجه
شد. طبق قراردادي كه رويانيان با دايي بسته بود، ماليات دستمزد شهريار را
بايد باشگاه پرسپوليس مي‌پرداخت كه اين اتفاق رخ نداد. بقيه‌اش را هم كه
دايي در اين مدت به دفعات توضيح داده؛ اينكه به دليل عدم پرداخت ماليات،
حساب‌هايش را توقيف كرده‌اند و ناچار شده صد ميليون تومان از جيب خودش
بپردازد.
اينكه باشگاه پرسپوليس در قبال دايي بدعهدي يا بي‌احترامي كرده بحثي است كه سر جاي خودش بايد مورد بررسي قرار بگيرد و اصلا ممكن است در اين زمينه حق با شهريار باشد. در حال حاضر اما بحث مهم‌تر اين است كه چرا مساله عدم پرداخت ماليات توسط مربيان ايراني تا اين حد جا افتاده و تثبيت شده كه دايي به همين راحتي و از موضع بستانكارانه در مورد آن حرف مي‌زند؟ سرمربي پيشين پرسپوليس مدعي است به خاطر خوش‌حسابي هميشه مورد تحسين اداره ماليات بوده؛ اين در حالي است كه اصل اول و بنيادي اين حوزه تاكيد دارد كسي كه صاحب درآمد است بايد ماليات را بپردازد. آيا مثلا در مورد كارمندان دولت، خود دولت ماليات آنها را مي‌دهد كه در مورد مربيان به اين ترتيب عمل شود؟
به خاطر مشكلاتي كه در زمينه جذب مربي بزرگ خارجي در ايران وجود دارد، عمدتا مربيان مشهور خارجي ماليات خودشان را نمي‌پردازند و باشگاه‌ها يا فدراسيون فوتبال اين رقم را تقبل مي‌كنند. در حال حاضر برانكو و كي‌روش چنين قراردادهايي بسته‌اند كه مسلما در مورد آنها هم اقدامي غيرحرفه‌اي و مغاير با تمام موازين فوتبال حرفه‌اي رخ داده است. اما اينكه علي دايي ايراني هم بخواهد چنين قراردادي ببندد و بعد به خاطر عدم وصول ماليات عارض شود، خيلي جالب است. عجيب‌ترين بخش ماجرا هم اينجاست كه دايي مي‌گويد هميشه مورد تاييد اداره ماليات بوده! به راستي اين اداره چطور مي‌تواند كسي را تشويق كند كه حداقل در حوزه فوتبال، خودش حاضر نيست مالياتش را بپردازد؟
