در این بازاری كه پدیده‌ها چشم همه را كور كرده‌اند، شما باشید كدام بازیكن را می‌خرید؟
بی‌تعارف این لیگ در معرفی پدیده‌های درجه یك كم‌كار بود. مدتی است كه كارخانه‌های تولید بازیكن تعطیل شده و بازار نقل و انتقالات به دلیل فقدان تولید مناسب كساد شده است.
شاید به همین دلیل علیرضا منصوریان طی نامه‌ای به باشگاه تقاضای تمدید قرارداد بازیكنان را كرد.
این منطقی‌ترین شیوه برای اداره تیم استقلال است چرا كه منصوریان با خودش می‌گوید اگر بتوانم همین تیم را حفظ كنم، با این تیم ادامه بدهم و همین تیم را با یكی، دو بازیكن دیگر تقویت كنم، دیگر برای فصل آینده مشكل عمده نخواهم داشت.
منصوریان می‌داند با این وضعیت مالی باشگاه و فقدان پدیده‌ها كه خریدها را در نقل و انتقالات محدود می‌كند، منطقی‌ترین راه این است كه بازیكنانش را در دل تیم حفظ كند.
تقاضای تمدید قراردادها دقیقاً به همین دلیل بوده؛ تیم منصوریان پس از یك فصل آزمون و خطا با تجربه‌ای بیشتر به راهش در فصل آینده ادامه خواهد داد.
فراموش نكنید كه بازیكنان منصوریان در نیم‌فصل دوم حتی سودای قهرمانی در لیگ داشتند و اگر در نیم‌فصل اول آن همه امتیاز از دست نمی‌دادند، شاید سرنوشت جور دیگری رقم می‌خورد.
البته منصوریان در بخش‌هایی از تیمش می‌تواند وارد بحث تعدیل نیرو شود. در این راه فقط باید رودربایستی‌ها را كنار گذاشت و به واقعیت‌ها توجه كرد. او نقطه ضعف‌ها را می‌بیند و در پایان فصل نیز حس می‌كند از كدام نقطه ضربه می‌خورد.
برای اینكه كلك كار كنده شود، حتی لازم نیست منصوریان دل را به دریا بزند. یك صحبت منطقی و یك حرف درست یعنی پایان تمام سوءتفاهم‌ها...
این‌گونه است كه استقلال با حفظ نیروهایش، تقویت تیم در یكی، دو پست و همچنین تعدیل محدود می‌تواند یك فصل رؤیایی را آغاز كند.
مكث
ورودی‌های نامعلوم
در فهرست ورودی‌های استقلال نام این بازیكنان به چشم می‌خورد؛ مرتضی
تبریزی، احسان پهلوان، شادكام، محمد دانشگر، شهرام گودرزی و رحیم زهیوی،
داریوش شجاعیان، معین عباسیان، شهباززاده، ماشاریپوف، رضاییان، منتظری و
منشا؛ اما مسئله این است كه این بازیكنان را همه تیم‌ها می‌خواهند و مشخص
نیست استقلال چند نفر از آنها را بتواند به خدمت بگیرد.
