این پرسش را علی منصوریان و کادر فنی استقلال پیش روی خود دارند: «در بازگشت مهدی رحمتی به دروازه استقلال چقدر تأخیر لازم است؟» برای یافتن پاسخ منطقی به این پرسش باید به بررسی شرایط پرداخت. به این موضوع از چند زاویه نگاه می‌کنیم.۱- در روزهایی که رسانه‌ها خبر از جدایی رحمتی از استقلال می‌دادند و حتی در شبی که علی منصوریان در برنامه نود گفت حاضر است در صورت درخواست رحمتی، رضایتنامه او را صادر کند، مهدی رحمتی رفتاری آرام و دور از هیاهو داشت. همان شب وقتی روی خط تلفنی برنامه نود آمد، نه موضع تندی گرفت و نه واکنشی احساسی داشت. رحمتی با درک منطقی از شرایط، آرام از کنار آن جنجال‌ها گذر کرد.
۲- تحمل نیمکت‌نشینی برای دروازه‌بانی که کاپیتان و ستاره سال‌های اخیر تیمش بوده، دشوار است اما رحمتی هرگز مقابل تصمیم منصوریان واکنشی نشان نداد. او با حوصله و تدبیر حرکت کرد و روی نیمکت نیز هرگز واکنشی نداشت که جو تیم را ملتهب کند یا نگاه رسانه‌ها را به سمت خود بکشد.
۳- رحمتی در برخورد با دروازه‌بان جدید استقلال نیز رفتاری دوستانه و از موضع یک کاپیتان داشت. به حسین حسینی با رفتارش کمک کرد که با آرامش دروازه‌بانی کند و هرگز فشار کار را برای رقیب اضافه نکرد. کوشش رحمتی برای آرام کردن وضعیت قابل تحسین است و اینکه توانسته برای کار یک دروازه‌بان کم‌تجربه شرایط را فراهم کند، جلوه‌ای از حسن رفتار او است.
۴- در فصل گذشته نیز رحمتی با طالب‌لو رقابتی بی‌حاشیه داشت. شاید طالب‌لو از اینکه منصوریان او را برای فصل جدید انتخاب نکرد، گله داشت اما در طول فصل گذشته رابطه رحمتی و طالب‌لو هرگز تنش‌زا نشد. رحمتی در سال‌هایی که باتجربه‌تر شده هم‌زیستی بی‌حاشیه‌ای با رقبایش دارد، اگر چه برای هر دروازه‌بانی رقابت با شماره یکی که ستاره تیمش شده و صاحب نقشی کلیدی است، آسان نیست و تحمل شرایط را برای دروازه‌بان دوم دشوار می‌کند. رحمتی اما توانسته چنین جوی را مدیریت کند.
۵- مهدی رحمتی در چند هفته اخیر شاید فشار عجیبی را تحمل کرده اما هرگز بار اضافه‌ای روی دوش تیمش نگذاشته. سکوت او باعث تمرکز دروازه‌بان جدید، کادر فنی و سایر بازیکنان شده. تصور کنید که چند مصاحبه و اظهارنظر از او، می‌توانست استقلال را با چه چالش‌هایی مواجه کند.
۶- نه به دلیل شکست استقلال مقابل استقلال خوزستان و نه به دلیل اشتباه حسین حسینی در این بازی، بلکه به این دلیل روشن و ساده که استقلال بهترین دروازه‌بان سالیان اخیر لیگ برتر را روی نیمکت نشانده، ناخودآگاه این پرسش مطرح است که رحمتی از کدام روز دوباره مرد شماره یک آبی‌ها خواهد بود؟ وقتی منصوریان تصمیم به ادامه دادن راه با مهدی رحمتی گرفت، در واقع برای بازگشت رحمتی به دروازه نیز برنامه داشته و البته دلیلی هم ندارد که منصوریان تاریخ بازگشت رحمتی به دروازه را در رسانه‌ها اعلام کند.
۷- یک مثال بزنیم و مقایسه‌ها و بحث‌ها را تمام کنیم: پرسپولیس به این دلیل که در نقل و انتقالات زمستانی سروش رفیعی را جذب کرده، حالا امیدوارتر به راهش ادامه می‌دهد. استقلال اما بازیکنی هم‌اندازه سروش (بختیار رحمانی) را در آغاز فصل به جمع خود آورد و کار او در استقلال به جایی رسید که مطالباتش را بخشید و رضایتنامه گرفت و رفت. این یعنی استقلال از نیروی انسانی‌اش به بهترین نحو استفاده نمی‌کند. بختیار رحمانی یک مثال است و مثال بزرگترش مهدی رحمتی است.
منصوریان اگر بتواند دوباره رحمتی را در قامت یک ستاره در دروازه تیمش بگذارد، یعنی قدمی به جلو برداشته. آنچه در مربیگری دشوار است همین مدیریت ستاره‌ها و حفظ آنها در بهترین شرایط بازی است، وگرنه تبدیل کردن ستاره‌ها به بازیکنانی دور شده از تیم که از هر کس برمی‌آید و نامش مربیگری نیست.
۸- مهدی رحمتی امروز یا فردا به دروازه استقلال برمی‌گردد اما در بازگشت، مسوولیتی سنگین‌تر و نقشی کلیدی‌تر در استقلال خواهد داشت. حالا او را با چهار چشم زیر نظر داریم. این روزها پرشمارند استقلالی‌هایی که دنبال یک فرشته نجات می‌گردند.
