پیامدهای انتقال نوراللهی و عالیشاه به تیم تبریزی

وانانیوز| بدترین قسمت قضیه انتقال قریب‌الوقوع احمد نوراللهی و امید عالیشاه از پرسپولیس به تراکتورسازی برای سرخ‌ها نه فقط این انتقال صرف و از دست دادن  ظاهرا موقتی دو بازیکن تاثیرگذار بلکه کوچ آنها به اردوی جدی‌ترین رقیب‌شان در رقابت قهرمانی در لیگ شانزدهم است.
این اعزام‌های برخاسته از انجام خدمت سربازی است که پای این دو هافبک را به تیم نظامی تبریزی باز کرده اما حقیقت امر این است که هیچ یک در این فصل اوقات خوشی را در جمع قرمزهای تهرانی سپری نکرده بودند.

نیمکت‌نشینی‌های دایمی صدای نوراللهی را درآورده بود و عالیشاه نیز در هفته‌های اخیر دچار همین وضعیت شده بود و هر چند مصدومیت عالیشاه بهانه‌ای برای توجیه وضعیت فنی وی و پشت خط‌نشینی‌هایش بود اما طبعا روابط عالیشاه با برانکو ایوانکوویچ در فصل جاری به خوبی روابط فصل پیش‌شان نبود.
 تراکتورسازی در فصل جاری در پست هافبک وسط فقیر نبوده و امثال مهدی کیانی و محمد نوری را در این منطقه به بازی گرفته اما قطعا از استفاده از بازی قدرتی احمد نوراللهی در پست هافبک وسط دفاعی استقبال خواهد کرد و امید عالیشاه نیز از آن بازیکنان چند پستی و صاحب طراوت فنی بخصوص در کناره‌های زمین است و می‌تواند مثل جاسم کرار و حتی فراتر از وی گره‌های کار را در روزهای سخت تراکتور بگشاید.

برد بزرگ پیشاپیش
برای پرسپولیس وجه بد قضیه همانطور که قبلا آمد، نه فقط از دست دادن دو بازیکن مهم و مفید بلکه تبدیل شدن آنها به عناصری تازه و نیروزا در اردوی نزدیکترین رقیب‌شان است و حتی اگر امیر قلعه‌نویی تا پایان فصل یک دقیقه هم بازی به این دو هافبک «سرخ» ندهد از این بابت مطمئن خواهد بود که آنها در پرسپولیس هم حاضر نیستند تا قدمی به نفع این تیم بردارند و اگر این یک برد بزرگ پیشاپیش برای قرمزهای تبریزی در پایان نیم‌فصل اول لیگ نباشد قطعا یک ناکامی محسوس برای سرخ‌های تهرانی هست.
 البته برانکو ایوانکوویچ با نگاه مثبت همیشگی‌اش به قضایا و بیان جملاتی مثبت ادعا کرده است که جانشینان لازم را برای دو بازیکن کوچ کرده در اختیار دارد اما به نظر می‌رسد این مساله چندان برابر با واقعیت نباشد.
از یک سو کمتر بازیکنی در جمع نفرات فعلی پرسپولیس کارآیی و کلاس بالاتر از این دو نفر در پست‌های تخصصی‌شان دارد و از جانب دیگر به سبب پای‌بندی سایر تیم‌ها به بهترین مهره‌هایشان و خالی بودن بازار نقل و انتقال‌های نیم‌فصل از بازیکنان باکیفیت داخلی بسیار بعید است سرمربی کروات پرسپولیس به متاعی در این بازار دست یابد که با نوراللهی و عالیشاه برابری کنند و اگر هم به بازارهای خارجی روی بیاورند، نمونه بازیکنان خارجی جذب شده در فصل جاری (شامل دو بازیکن اوکراینی و دروازه‌بان کروات) و همچنین لوکا ماریچ در فصل گذشته امیدی را به دست نمی‌دهد و بسیار دور از ذهن است که از این طریق یک یا چند «در» گرانبها نصیب قرمزهای تهرانی شود.
این را هم فراموش نکرده‌ایم که حاصل جهانگردی‌های سران سرخ در دو فصل اخیر نمونه آنتونی گولچ کروات – استرالیایی را هم در بر داشته که کارش به یک جدایی سریع – و شکایت احتمالی وی از سرخ‌ها به فیفا – کشیده شد.
اگر رفیعی می‌آمد...
پرسپولیس اگر می‌توانست سروش رفیعی فاقد قرارداد را از تراکتورسازی در ازای دو بازیکن جدا شده‌اش و حتی به شکل یک انتقال غیرمرتبط با آن و با رقمی کلان هم جذب کند، چندان جای خالی سفر کرده‌ها و الحاق آنها به اردوی رقیب اصلی‌اش را حس نمی‌کرد اما تراکتورسازی مدعی شده که رفیعی در این تیم ماندنی است و واقعا نیز بسیار بعید است که این تیم رفیعی را دست‌کم تا پایان فصل به هر قیمتی برای خود حفظ نکند.
به واقع دور از ذهن نشان می‌دهد که تراکتوری‌ها با موافقت با انتقال رفیعی به تهران همان روال (البته اجباری) را در پیش گیرند که پرسپولیس به خاطر کوچ اجتناب‌ناپذیر دو هافبک سربازش به تبریز در دستور کار خود قرار داد، به واقع همه اینها بدین معنا است که انگار تراکتورسازی در رقابت سختش با پرسپولیس، از یک دیدگاه خاص با نتیجه 2 بر صفر پیش افتاده باشد.