رضا یزدانی در گفت‌وگویی از المپیک، مصدومیت‌های پی‌درپی و... صحبت کرده است. دقیقاً. می‌خواهم باشم و برای همین خیلی تلاش کرده‌ام. شرایط خوبی هم داشتم ولی فروردین امسال مصدوم شدم و برنامه‌هایم به هم ریخت.
*مسأله همین است؛ اینکه باز هم آسیب دیدی و ظاهراً این آسیب‌دیدگی ارتباطی هم به مصدومیت‌های قبلی ندارد؟
تا حالا آشیل پای راستم پاره نشده بود. برای اولین‌بار این اتفاق افتاد. قبلاً با مصدومیت زانوی چپ مواجه شده بودم اما این بار آشیل پای راستم آسیب دید. شرایط بدی بود و بعد از آن مجبور شدم تمرینات را کنار بگذارم.
*و البته تا همین اواخر به نظر می‌رسید در المپیک هم حضور نداشته باشی. چطور شرایط حضور در المپیک را به دست آوردی؟
بعد از مصدومیت دیگر نتوانستم کشتی بگیرم. تمرینات بدن‌سازی انجام می‌دادم اما توانایی این را نداشتم که کشتی بگیرم. یعنی محدود شده بودم ولی الان شرایط بهتر شده و می‌توانم کشتی بگیرم.
*ظاهراً در آمادگی کامل نیستی و حتی مربیان تیم ملی، امیر محمدی را به عنوان جایگزین احتمالی معرفی کرده‌اند...
محمدی کشتی‌گیر جوانی است و هنوز خیلی جا دارد که در مسابقات بین‌المللی حضور پیدا کند. او سال‌ها می‌تواند کشتی بگیرد. من الان شرایط شرکت در المپیک را دارم و تصمیم گرفته‌ام در ریو کشتی بگیرم. البته این را هم بگویم که برای کشتی گرفتن محدودیت دارم و باید بتوانم کشتی‌هایم را مدیریت کنم.
*4 سال پیش در المپیک لندن به دلیل مصدومیت مدال نگرفتی؛ آیا امکان دارد در شرایطی مشابه قرار بگیری؟
دلم روشن است. امیدوارم مدال طلا بگیرم. برای اینکه به المپیک ریو برسم، تلاش زیادی کرده‌ام. سختی‌های زیادی را پشت‌سر گذاشته‌ام. با جدیت کار می‌کنم و بعد از دوره مصدومیتم به تمرینات سخت کم‌کم عادت می‌کنم. حالا تا شروع بازی‌های المپیک هنوز زمان باقی است و من به عنوان یک ورزشکار حرفه‌ای امیدوارم در این رقابت‌ها بهترین عملکرد را داشته باشم.
*به طور کلی در سال‌های اخیر خیلی مصدوم شده‌ای. اولین آسیب‌دیدگی‌ات را به یاد داری؟
اولین مصدومیت را که نه. از روز اولی که ورزش را شروع کردم، مصدوم می‌شدم. برای همین خیلی یادم نیست، البته طبیعی هم هست؛ چون ورزشکاران مدام آسیب می‌بینند و من هم مثل بقیه.
*البته به نظر می‌رسد در میان ملی‌پوشان فعلی کشتی آزاد تو بیشتر از بقیه مصدوم شده‌ای؟
مصدومیت همیشه بوده و هست. نمی‌شود گفت رضا یزدانی زیاد آسیب می‌بیند. به نظر من، ورزشکاران حرفه‌ای مدام در معرض آسیب‌دیدگی هستند و به همین دلیل، نمی‌توانم بگویم زیاد مصدوم می‌شوم.
*می‌شود گفت که در سال‌های اخیر بدشانس بوده‌ای؟
بدشانسی هست و مصدومیت هم جزئی از ورزش حرفه‌ای‌ست. حالا سهم من در مورد مصدومیت بیشتر از بقیه بوده. می‌شود گفت که هم بدشانس بوده‌ام و هم خوش‌شانس.
*چطور می‌شود خوش‌شانس بوده باشی، با آسیب‌دیدگی‌هایی که برای تو جز ناکامی چیز دیگری نداشته است؟
نمی‌دانم، ولی من همه این اتفاقات را به فال نیک می‌گیرم. باید این اتفاقات می‌افتاد و شاید اتفاقات بدتری می‌توانست بیفتد ولی خوش‌شانس بوده‌ام. برای همین نمی‌توانم بگویم که مطلقا با بدشانسی روبه‌رو شده‌ام.
*وقتی اولین‌بار در المپیک 2008 پکن حضور داشتی، کمتر کسی انتظار مدال از تو داشت. اتفاقاً پیش‌بینی‌ها هم درست از آب درآمد...
در المپیک پکن من خیلی جوان بودم. تجربه نداشتم. حریفان هم قدر بودند. قبل از رقابت‌ها هم مدتی تمرین نکرده بودم. در مسابقات انتخابی تیم ملی حضور نداشتم و بعد در جام تختی شرکت کردم. زمان، کم داشتم اما برای اینکه در این رقابت‌ها حضور داشته باشم، مجبور شدم پانزده شانزده کیلوگرم وزن کم کنم. در این شرایط برای رقابت‌های المپیک انتخاب شدم. توانایی بدنم پایین آمده بود و به دلیل بی‌تجربگی نتوانستم موفق شوم.
*اما در المپیک 2012 لندن با وجود مصدومیت شانس زیادی برای کسب مدال داشتی. جانانه کشتی گرفتی ولی آسیب‌دیدگی اجازه نداد مدال بگیری...
خاطره تلخی بود. نمی‌توانم فراموش کنم که چه اتفاق ناخوشایندی افتاد. آدم وقتی مشکلی پیدا می‌کند، فکرهای زیادی به ذهنش می‌رسد. به خصوص که من فروردین امسال دوباره مصدوم شدم، آن هم چند ماه مانده به رقابت‌های المپیک. بعد از این هم فکرهای زیادی به ذهنم رسید. یک جاهایی فکر می‌کردم که شاید نتوانم به المپیک برسم اما این روحیه در من نیست و سعی کردم خودم را به آمادگی برسانم. خدا را شکر الان هم مشکلی با حضور در المپیک ندارم و امیدواری زیادی دارم.
*همین روحیه نمی‌تواند آسیب جدی به سلامتی‌ات بزند؟ به خصوص وقتی که مشخص است به دلیل مصدومیت کشتی گرفتن سخت است اما باز هم ادامه بدهی.
ورزش حرفه‌ای به‌طور کلی برای سلامتی مضر است. احتمال اینکه در ورزش حرفه‌ای آسیب ببینی خیلی زیاد است و آنهایی که ورزش حرفه‌ای می‌کنند، به خوبی به این مسائل آگاه هستند. مصدومیتِ قبل از المپیک لندن هم برای من جدی بود اما هیچ‌‌وقت فکر نکردم که کشتی نگیرم. الان هم همین‌طوراست، حتی اگر سلامتی‌ام هم به خطر بیفتد، باز هم کنار نمی‌کشم و سعی می‌کنم مدال طلا بگیرم.
*دوپینگ ملی‌پوشان دوومیدانی روسیه ممکن بود برای کاروان ورزشی این کشور در المپیک ریو گران تمام شود. البته اگر این اتفاق می‌افتاد، یکی از رقبای جدی تو در المپیک هم کنار می‌رفت و کارت آسان‌تر بود.
اصلاً دوست نداشتم این اتفاق بیفتد. اعضای تیم ملی دوومیدانی روسیه دوپینگ کرده بودند و انصاف نبود که کاروان ورزشی روسیه المپیک ریو را از دست بدهند. کشتی روسیه هم همیشه خوب بوده و با ما هم همیشه در رقابت هستند. مطمئناً آنها برای تیم ملی کشورشان برنامه‌ریزی مناسبی می‌کنند. البته ما هم همین کار را کردیم و روی تک‌تک حریفان برنامه‌ریزی می‌کنیم. به نظر من کشتی روسیه نباید تاوان اشتباه ملی‌پوشان دوومیدانی را بدهد. یک جورهایی ظلم بود. حالا هم برای من فرقی نمی‌کند و برای اینکه مدال بگیرم، باید کشتی‌گیر روس را هم شکست دهم.
*در کشتی‌ها خیلی جنگده ظاهر می‌شوی. طوری با اطمینان هستی که کمتر کسی احتمال شکست تو را می‌دهد.
این لطف مردم است. آنها این‌طور فکر می‌کنند. فقط من طوری روی کشتی‌ها تمرکز می‌کنم که کم نیاورم. فقط به برد فکر می‌کنم. برای همین با تمام وجود روی تشک می‌روم. به خوبی می‌دانم که هدفم روی تشک کشتی چیست. اگر هم برنده می‌شوم، عاملش همین موضوع است
