استقلال در رقابت های این فصل عملکرد فوق العاده ضعیفی داشت و با زدن
فقط ۲ گل جای هیچ دفاعی از عملکرد این تیم وجود نداشت. تیم منصوریان در
هفته سوم برابر تراکتورسازی و در آخرین حضور علی منصور بر روی نیمکت
استقلال در برابر ذوب آهن، در هر بازی یک گل زد تا در مجموع دو گل زده برای
این تیم ثبت شود. هر دو گل استقلال در نیمه اول و توسط هافبک های این تیم
به ثمر رسید. اما استقلالی ها در هفت نیمه دوم که تا این هفته از رقابتها
بازی کرده اند، هیچ گلی به ثمر نرسانده اند.
بنابراین، تیمی که در ۷ هفته از رقابت های لیگ برتر حتی یک گل زده هم نداشته و حتی ۴ بار هم دروازه اش باز شده (یک گل بیشتر از هفت نیمه اول)، آیا می توان لقبی به جز ناموفق و ناکام به این تیم نسبت داد؟ در ۳ هفته نخست، استقلال در نیمه دوم به سه تساوی بدون گل دست یافت، و در ۴ دیدار بعدی هم نیمه دوم را با یک گل مغلوب حریفان شد. بنابراین، از تازه ترین شاهکار تیم علی منصوریان اینگونه پرده برداری می شود که استقلال منصوریان در این فصل نه تنها هرگز در نیمه دوم تیم برنده نبود، بلکه در نیمه دوم حتی یک گل هم به حریفانش نزد.
اگر نیمه دوم یا همان نیمه مربیان از لحاظ کسب امتیاز هم بررسی شود، باز هم مهر تأییدی بر ناموفق بودن و ناکامی منصوریان و تیمش در رقابت های لیگ هفدهم خواهد بود. اگر نتایج استقلال در این هفت بازی را تا پایان نیمه اول در نظر گرفته و امتیازات آنها محاسبه شود، آبی پوشان با نتیجه ای که در پایان نیمه اول به دست آورده، ۸ امتیازی می شود. یعنی اگر منصوریان حتی تاکتیکی دفاعی برای حفظ نتایج نیمه های اول این هفت دیدار هم در نظر می گرفت، حالا استقلال ۸ امتیازی بود نه ۵ امتیازی و در قعر جدول. در این ۷ بازی، منصوریان امتیازی افزون بر امتیاز نیمه اول به دست نیاورد و حتی ۳ امتیاز هم از کف داد. یعنی منصوریان نتوانست یک نتیجه مساوی در پایان نیمه اول را به یک برد برای تیمش در پایان بازی تبدیل کند، و از طرفی هم برد نیمه اول برابر ذوب آهن را در پایان با مساوی عوض کرد، و نتیجه مساوی نیمه اول بازی با سایپا را در پایان از دست داد تا تیمش ببازد.
نیمه دوم به نیمه مربیان معروف است و مربی تیم برنامه ها و اندیشه های تاکتیکی مورد نظر برای بهتر کردن شرایط بازی به سود تیمش را به بازیکنان گوشزد می کند. معمولاً هم عملکرد بهتر و ارائه نمایش زیباتر در نیمه دوم را به پای سرمربی تیم و تعویض های او می نویسند. اما در این فصل علیرضا منصوریان در نیمه دوم عملاً هیچ کاری برای تیمش نکرد و به هیچ وجه نشانه های تغییر و اصلاح در سیستم بازی تیمی در بازی های استقلال مشاهده نمی شد. تمام برنامه ها و اندیشه های تاکتیکی که در فوتبال به کار گرفته می شود، فقط و فقط برای رسیدن به یک هدف مهم است؛ این هدف مهم گل زدن و باز کردن دروازه حریف است. گل زدن را می توان مهم ترین معیار و هدف در فوتبال دانست که همه برای رسیدن به آن تلاش می کنند. تیم یا بازیکنی که در گلزنی ناکام است، عنصری ناموفق تلقی می شود.
به این ترتیب، منصوریان این رکورد منفی را هم از دست نداد و به عنوان اولین مربی استقلال در تاریخ لیگ برتر لقب می گیرد که تیمش در نیمه های دوم در هفت بازی متوالی موفق به گلزنی نشده است. و داستان رکوردهای منفی علی منصوریان همچنان ادامه دارد.
