گزارشی از دردسرهای استفاده از سیم‌کارت رایتل/ چرا رایتل اپراتور پشتیبانی نیست؟

درست یادم نیست از چه زمانی، اما چند سالی می‌شد که در ذهنم رایتل را به عنوان یک اپراتور فعال ارائه کننده خدمات موبایل به رسمیت نمی‌شناختم. حتی چندی پیش که خبر هک شدن این اپراتور و لو رفتن اطلاعات 5.5 میلیون کاربر رایتل در رسانه‌ها منتشر شد، پیش خود گفتم: "دستخوش، لابد یک چیزی می‌دانستی که از این اپراتور دست کشیدی". با این حال، در همان زمان واکنش مسئولین این فاجعه به اتفاق برای عجیب بود.

زیر بار نرفتن رایتل و عدم پذیرش اشتباه

رایتل در ابتدای کار این ماجرا را کذب محض خواهند و اعلام کردند که آنها هم مانند ما در روز فاجعه در جریان خبر قرار گرفته‌اند. پس از آن تلاش خود را در جهت کوچک شمردن حادثه متمرکز کردند و اعلام کردند که بخش بزرگی از این اطلاعات بسیار قدیمی هستند و این مشترکین دیگر در شبکه رایتل فعال نیستند. در نهایت هم این ماجرا را به یک منبع انسانی مرتبط کردند و از زیر بار هک شدن شانه خالی کردند.

رایتل حتی در این ماجرا دست به تهدید خبرنگاران زد. باوجود اطلاعات ضد و نقیض این اپراتور در همه زمینه‌ها از جمله ادعای این شرکت مبنی بر لو رفتن اطلاعات تعداد بسیار کمتری از مشترکان، در نهایت اسناد و مدارک نشان داد که این اطلاعات مربوط به 5 میلیون و 510 هزار و 867 کاربر بوده است و اما دریغ از یک عذرخواهی خشک و خالی از سمت رایتل.

فارغ از دلیل این ماجرا، رایتل نتوانسته بود اصلی‌ترین مسئولیت خود، یعنی حفظ امنیت کاربران را به درستی انجام دهد. اما در تمام طول مدت این اتفاق با نگاهی طلبکارانه به ماجرا، حتی بر آن نشد که از کاربران تحت تأثیر این اتفاق دلجویی کند. تمامی این جریانات مهر تأییدی بود بر تصمیم من که سال‌ها پیش از این اپراتور دست کشیده بودم.

روز خبرنگار فرا رسید

همه چیز به خوبی و خوشی در جریان بود تا آنجا که 17 مرداد، یعنی روز خبرنگار از راه رسید. رئیس جمهور در این روز از وزیر ارتباطات خواست تا مانند سال گذشته به خبرنگاران اینترنت رایگان هدیه دهد. وزیر ارتباطات هم در اطلاع‌رسانی‌های خود در شبکه‌های مجازی اعلام کرد که این عملیات در حال انجام است. در نهایت، این وزراتخانه از طریقی پیامکی به خبرنگاران اعلام کرد که می‌توانند 120 گیگابایت اینترنت رایگان را از طریق اپراتور رایتل دریافت کنند.

این برای من آغاز رویارویی دوباره با رایتل و دردسرهای آن بود. از طرفی به واسطه کارم به این اینترنت بلندمدت نیاز داشتم، از طرفی دلم با این اپراتور صاف نبود. پس از چند روز تقلا، سرانجام تصمیم گرفتم که یک بار دیگر به رایتل فرصت دهم. می‌دانستم که سال‌ها پیش سیم‌کارتی از این اپراتور دریافت کرده‌ام، اما به واسطه جابجایی‌های فراوان، نمی‌دانستم که آن را در پستوی کدام خانه نهان کرده‌ام که نمی‌توانم پیدا کنم.

دردسرهای تعویض سیم کارت رایتل

تصمیم گرفتم تا از گشتن در پی سیم‌کارت قدیمی که احتمالاً از شبکه 4G هم پشتیبانی نمی‌کرد، دست بکشم و سیم‌کارت جدیدی با همان شماره تهیه کنم. امیدوار بودم که به واسطه کرونا، خدمات آنلاین اپراتور رایتل پیشرفت کرده باشد. پس با مراجعه به سایت این اپراتور به دنبال راهی برای تعویض سیم کارت گشتم. اما پس از مدت جستجو در سایت و اینترنت، کشف کردم که تعویض سیم کارت تنها از طریق مراجعه حضوری امکان پذیر است.

در شرایطی که وضعیت محل زندگی من به دلیل شیوع گسترده کرونا، قرمز است، تمایل خاصی به خارج شدن از خانه آن هم برای فعالیت‌های غیرضروری ندارم. با این حال، با قانع کردن خودم که این موضوع نیز ضروری است، تصمیم گرفتم برای تعویض سیم کارت اقدام کنم. از آنجاییکه رایتل به صورت رسمی در استان ما نمایندگی ندارد، به دفتر پیشخوان مراجعه کردم تا سیم کارت جدیدی تهیه کنم. در آنجا با پاسخ کوتاه "سایت رایتل قطعه؛ نمیشه" روبه‌رو شدم.

ناامیدانه به خانه برگشتم و تصمیم گرفتم تا با تماس به پشتیبانی رایتل مشکلم را با آنها بازگو کنم. پس از شرح ماجرای صبح دفتر پیشخوان، از اپراتور پشت خط پرسیدم که "سایت چه زمانی درست خواهد شد تا من به سیم‌کارتم برسم؟" در پاسخ اعلام کرد: "نمی‌دانم!" این عجیب‌ترین پاسخی بود که از اپراتور شنیدم. او صادقانه اعلام کرد که نمی‌داند مشکل سایت تا چه زمانی ادامه دار خواهد بود و کی به‌طور کامل برطرف خواهد شد.

اما پاسخ‌ها عجیب‌تر هم شد. زمانیکه از او پرسیدم با این وضعیت، من چطور می‌توانم سیم‌کارتم را دریافت کنم، او گفت که با مراجعه به دفاتر اصلی رایتل. وقتی به او اعلام کردم که این اپراتور در استان محل سکونت ما نمایندگی ندارد، به من پیشنهاد کرد تا مسافرت به استان دیگری، اقدام به دریافت سیم‌کارت کنم.

صادقانه بگویم در طول عمر سی و اندی ساله‌ام، این عجیب‌ترین پاسخی بود که از سمت یک سرویس دهنده به من پیشنهاد شده بود. پیشنهاد "سفر به استان دیگر برای دریافت سیم‌کارت" آن هم نه یک بار، با وجود شرایط ویژه کشور به واسطه کرونا که خروج از خانه حتی برای کارهای ضروری هم خطرناک است، سطحی‌ترین راهکاری است که می‌توان به یک شخص نیازمند به کمک داد.

پس از گفتگویی با دوستان، دریافتم که آنها نیز در حدود یک ماه است که دوستی موفق به دریافت سیم کارت خود نشده. دوست دیگری اعلام کرده است که 28 روز سیم‌کارت او قطع است و بسته یک ماهه او تنها 2 روز قابل استفاده بود. به نظر می‌رسد که حتی خود رایتل هم نمی‌داند چه زمانی مشکلاتش برطرف خواهد شد. چراکه پشتیبان‌های این اپراتور تقریباً در تمامی پلتفرم‌ها از پاسخ درست به مشترکان باز مانده‌اند.

خوشبختانه رویارویی من با رایتل، با پا در میانی دو اپراتور دیگر برطرف شد. در نهایت ایرانسل و همراه اول هم تصمیم گرفتند مانند سال گذشته به خبرنگاران اینترنت یک ساله ارائه کنند و اینگونه شد که من با وجود چنین شرایطی برای همیشه از خیر گرفتن سیم کارت رایتل و سرویس از این اپراتور گذشتم.

انتهای پیام/